Hoe gaat het met me?
Personal development ·Ik ben nu 3 maanden gestopt met werken bij Procurios. “Hoe gaat het met je, op een schaal van 1 tot 10?”, werd gisteren aan mij gevraagd.
En?
Ik heb het nu goed voor elkaar. Ik kan doen wat ik wil, heb genoeg ‘spullen’ en vrijwel geen zorgen. Ik heb een lieve vrouw en dochter, waar ik dagelijks van geniet. Ik ben gezond. Iedere ochtend sta ik vroeg op, mediteer, doe lichaamswerk en ga ik aan de slag.
Wat doe ik dan zoal?
Programmeren
Ik wilde al heel lang weer programmeren, dat doe ik nu veel. In een voor mij nieuwe taal met framework: Ruby on Rails. Het is fantastisch om te zien hoe dingen ‘ineens’ kunnen, waartoe ik eerder niet in staat was.
Vanuit niets iets creëren, scheppend bezig zijn, iets toevoegen. Dat is mogelijk met het schrijven van software.
Ondernemen
“Iets voor mezelf”, wilde ik ook al heel lang. Een bedrijf, kijken of ik zélf geld kan verdienen. Ik ben nu met mijn businesspartner bezig een onderneming op te zetten. Daarbij maken we marketing beschikbaar en betaalbaar voor kleine ondernemingen.
Het briljante is dat hierbij klanten en techniek samenkomen. Ik help mensen meer voor elkaar te krijgen, krijg enorm veel waardering en ondervind dagelijks wat mijn talent waard is.
Wil je meer weten? Even geduld nog…
Delen
Het delen van mijn kennis en expertise doe ik graag. Niet omdat het wat oplevert, maar omdat het de wereld een stukje rijker maakt. Daarom heb ik de afgelopen maanden workshops, trainingen, adviesgesprekken en zelfs een gastcollege gegeven. Over CRM, beacons, websites, klantcontact, sales en marketing. Op vrijwillige basis — of voor flessen wijn enzo ;)
Reacties als “superinteressant”, “jij bruist van de innovatieve ideeën” en “Dit was erg waardevol” maken het de moeite waard.
Contact maken
Het spreken van mensen doet me veel. Van kopjes koffie drinken en lunchen tot diepzinnige gesprekken met de nodige tranen.
Ik probeer iedere week tenminste 1 persoon in mijn netwerk op te zoeken voor een afspraak. Dat leidt vaak tot spraakmakende en verfrissende gesprekken met de nodige inspiratie.
Sinds een tijd sta ik echter meer in contact met mijzelf en heb ik snel een diepere verbinding met mensen dan voorheen. Dat leidt tot juist tot diepzinnige en coachings-achtige gesprekken.
Online project
Ik ben zeer actief bij de Utrechte Communicatiekring (klik voor de nieuwe website!) en houd me onder andere bezig met de website. Omdat we aan en nieuwe website toe waren, was dat ook mijn verantwoordelijkheid.
Ik heb 4 weken geïnvesteerd om het projectmanagement te doen, als product owner in een scrum team. Het resultaat mag er zijn, afgezien van wat losse eindjes die nog moeten worden opgelost.
Op zich was het project leuk en leerzaam, maar ik merkte wel – en nu nog – dat het mij enorm afleidt van wat ík echt wil doen.
Dit was typisch zo’n ding waar je gemakkelijk en enthousiast “ja” tegen zegt, maar je op voorhand niet kan overzien hoe groot de nasleep wordt. Hier heb ik nu nog steeds ‘last’ van.
Hobby’s
Ik maak bewust tijd voor hobby’s. Fotograferen (op eigen initiatief, danwel op uitnodiging of verzoek), knutselen (Raspberry Pi’s, Arduino’s, solderen) en “lekker niets doen”.
Het is fijn iets te doen zonder enig commitment, waar je altijd direct mee kunt stoppen, of waar je jezelf helemaal in kunt verliezen.
Lezen
En ten slotte lees ik veel. Niet alleen ter vermaak, maar ook voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Dat kan gaan over spiritualiteit, Het Enneagram of onderwerpen als leiderschap en business.
Universum en zelfvertrouwen
Er gebeurt dus veel. En veel van de bovenstaande dingen waren buiten mijn comfortzone.
Ik had mijzelf als doel gesteld dingen te doen waardoor ik zou groeien. En groeien doe je buiten je comfortzone.
Dat is ook de reden dat ik tegen de meeste kansen “ja” zeg. Echter, dat neemt niet weg dat sommige dingen enorm spannend zijn. Bijvoorbeeld een gastcollege op de Hogeschool Utrecht voor 3e en 4e jaars studenten.
Maar je kunt niet alles vantevoren bedenken of plannen. “Laat het universum zijn werk doen”, zei mijn coach ooit tegen mij. Daardoor ben ik niet nerveus voor nieuwe dingen buiten mijn comfortzone.
Ik probeer mijn leven bewust te leven. Wat gebeurt, gebeurt. En of ik leer ervan, of het wordt een succes. Het gaat om mijn aanwezigheid. Alleen al door ergens te zijn voeg ik iets toe, en dan heb ik nog niet eens iets gedaan. Ik heb veel ervaring en een hoop te vertellen. Daarom kan ik altijd van toegevoegde waarde zijn en heb ik altijd iets unieks te bieden.
Door mijn persoonlijke groei is mijn zelfvertrouwen ook enorm gegroeid. Dat zorgt ervoor dat ik de kracht, motivatie en vooral het vertrouwen heb te doen wat ik nu doe. Ik heb geleerd dat ik “beïnvloedend, emotioneel intiem, flexibel en aanmoedigend” ben.
Kwaliteiten die me enorm van pas komen op het moment.
Lukt dan alles?
Nee, natuurlijk lukt niet alles.
Als het gaat om de activiteiten waarmee ik druk ben geweest, dan kan ik zeggen “ja”. Maar als het gaat om alles wat ik wilde doen in zijn totaliteit, dan bij lange na niet. Ik merk dat ik niet alles kan doen waarvan ik droom. Ik heb simpelweg de tijd niet.
Dat is wel een groot leermoment geweest, met de nodige frustratie. Mijn aandacht ging in het begin naar alle ideeën die ik had en waarvoor ik geen tijd had. Zo frustreerde het begin van dit jaar weleens.
Ik wilde kunnen vertellen hoeveel ik gedaan kreeg, om maar te bewijzen hoe goed het gaat. Laten zien dat stoppen bij Procurios de juiste keuze was. Maar door er zo verkrampt in te zitten zit je jezelf in de weg. En voortdurend ongevraagd laten zien “hoe goed het gaat” getuigt ook van ego gedrag en dat is niet nodig. Waarom zou ik moeten bewijzen dat de keuze juist was?
Inmiddels heb ik geleerd juist te kijken naar de dingen die wél lukken. En dan zie ik dat er meer gebeurt dan ooit. Er komen dingen tot stand in zo’n enorm korte tijd, dat heb ik eerder nooit voor mogelijk gehouden. Dat voelt fantastisch!
Energie
Tot dit jaar waren veel dingen vanzelfsprekend. Mijn baan, mijn inkomen, auto, verantwoordelijkheden. En ookal zag dat er prima uit, wat ik deed kostte mij veel energie. Dagelijks opstaan was zwaar.
Nu gaat om 7:00 – ja, ik heb veel slaap nodig – de wekker en ga ik er direct uit. Omdat ik die dag iets gaafs ga doen. Iets waarvan ik een kick krijg en iets dat ik voor mijzelf doe. Ik voel me heel energiek en dat krijg ik ook terug van mensen.
In de activiteiten die ik doe neem ik anderen mee, maar dat gaat als vanzelf. Ik voeg waarde toe aan anderen. Voor mij is dat de bevestiging dat ik op de goede weg zit.
De goede weg?
En als het dan toch gaat over ‘de goede weg’, wat is dat dan? Ik heb immers ontdekt (dankjewel Saskia) dat het niet gaat om het kiezen van “wat wil ik nu doen, voor de rest van mijn leven?”.
Het gaat erom nu te kiezen wat ik nu wil doen. Al die kleine keuzes bij elkaar zorgen uiteindelijk voor de goede weg. Maar deze zie je pas als je achterom kijkt.
Ten slotte
Dus, ik ben een hoop wijzer, heb veel gedaan en veel geleerd. Dingen zijn er – ondanks het missen van dingen die ik voorheen als vanzelfsprekend ervoer – béter op geworden.
Ik voel me rijk, onafhankelijk en kan doen en laten wat ik wil. Ik heb ruimte voor creativiteit en nieuwe dingen. Ik heb de kans buiten mijn comfortzone te stappen en te groeien. Ik ontdek de uitdagingen van het ondernemerschap. Van Saskia krijg ik alle ruimte en het vertrouwen te doen wat ik wil. Ik heb meer ruimte voor Eliza (ontbijt mag best uitlopen, e.d.).
Dus hoe het met me gaat? Geluk komt uit dankbaarheid voor alles wat hier geschreven staat. De liefde en de mensen om mij heen, de nieuwe dingen die ik kan doen en vooral mijn bewustzijn daarop.
Ik geef mijn leven nu daarom een 9.